کد مطلب:31029 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اعتقادات

با اين كه از عواقب كار خودمان در آخرت آگاه هستيم , چرا باز نافرماني مي كنيم ؟

خصوصياتي در انسان هست كه انسان را به سوي تمايلات و شهوات مي كشاند كه آن را يا اخلاق مذمومة مي نامند. مرحوم نراقي در جامع السعادات فرمود:

پيامبر6فرمود: .

بعد مي فرمايد: .

سپس مي فرمايد: .(1)

ايشان مي فرمايد: بدترين مردم كسي است كه حقيقت دنيا و آخرت و تضاد اين دو را نشناسد و از سرانجام بد خود نهراسد و عمرش را در طلب دنيا فاني كند و به شهوت ها و لذائذ و رياست و جمع مال بپردازد; همان چيزهايي كه حيوانات و درّندگان و چهارپايان همواره به آن ها مي پردازند. و هنگامي كه مرگش فرا رسد, باحسرت و ندامت بگويد: وا حسرتا! بر من كه در انجام وظايف الهي كوتاهي كردم .(2)

از افلاطون نقل مي كند: كسي كه در شهوات فرو رفته , بسيار مشكل است بتواند داراي فضيلت شود. وجودقواي نفساني در انسان و تهذيب و تنظيم نكردن آن ها باعث انجام گناهان مي شود. بنابراين اگر مي دانيم آخرتي و عذاب و جهنمي هست , با اين حال به گناه آلوده مي شويم , به خاطر اين است كه نفس بر عقل طغيان كرده ودر نتيجه دنبال فساد و گناه مي رويم .

امام خميني (ره ) مي فرمايد: بدان اي عزيز! كه چنان چه از براي اين بدن صحّت و مرضي است و علاج ومعالجي , براي نفس انساني و روح آدمي زاده نيز صحّت و مرض و سقم و سلامتي و علاج و معالجي است .صحت و سلامت آن عبارت است از: اعتدال در طريق انسانيت , و مرض و سقم آن : اعوجاج از طريق و انحراف از جادهء انسانيت است و اهميّت امراض نفسانيه هزاران درجه بيش تر از امراض جسمانيه است , زيرا كه غايت اين امراض منتهي مي نمايد انسان را به حلول مدت (مردن ) و همين كه مرگ آمد و توجه نفس از بدن سلب شد,تمام امراض جسمانيه و خلل هاي مادّيه از او مرتفع شود و ليكن اگر خداي نخواسته داراي امراض روحيه واسقام نفسيه باشد... اول پيدايش امراض و اسقام آن است >.(3)

نكتهء آخر: ما چون به مرحلهء يقين نرسيده ايم و بهشت و جهنم و عذاب هاي سخت آن را باور نداريم , گردگناه مي گرديم . اگر صداي زوزه هاي آتش جهنم در گوش ما باشد, هرگز گرد گناه نمي رويم . اگر عشق به خدا وعظمت و بهشت و لقاء خدا در ما باشد, به دنبال معصيت نمي رويم . ما به زيبايي هاي زودگذر دنيا و شهوات دل بسته ايم و نمي توانمي خود را از اين زنجيرها جدا كنيم .

خداوند ما را از هواهاي نفساني دور بدارد و به درگاه خود راه دهد.

(پـاورقي 1.ملا مهدي نراقي , جامع السعادات , ج 1 ص 18

(پـاورقي 2.همان , ص 22

(پـاورقي 3.امام خميني (ره ) چهل حديث , ص 207